توضیحات
کتاب هنردرمانی (مقیاس عناصر صوری) (به انگلیسی: Art therapy formal elements scale) نوشته لیندا گانت و کارملو تابون می‌باشد که توسط دکتر احمد خامسان، زهرا رجب پور عزیزی و پرستو رادمهر تألیف و ترجمه و توسط انتشارات دانژه منتشر شده است.
کتاب هنردرمانی (مقیاس عناصر صوری) پس از مقدمه‌ای بر هنر درمانی در قالب هفت فصل تدوین یافته است:
در مقدمه:
- کاربرد هنر درمانی
- هنر درمانی در قرن بیست و یکم
- مثالی از یک جلسه هنر درمانی
- سنجش و ارزیابی بر پایه هنر درمانی
فصل یکم:
- زیربنای فلسفی
- سهم DSMدر نظام نمره‌گذاری
- کاربرد هنر در کودکان
- ساخت مقیاس
- مقیاس PPAT و FEATS و ترسیم آدمک
- آزمون‌های فرافکن
توضیح داده می‌شود.
در فصول دیگر علاوه بر:
- تشریح و تحلیل مقیاس ۱۴گانه
- تطبیق الگو در گروه‌های تشخیصی افسردگی عمده
- اختلالات روانی-عضوی
- اسکیزوفرنی
- اختلال دوقطبی و…
با ذکر مثال بررسی می‌شود. مطالعه کتاب هنردرمانی (مقیاس عناصر صوری) پربار روان‌پزشکان، روان‌شناسان و همه‌ی علاقه‌مندان و متخصصان هنر درمانی سودمند خواهد بود.
کتاب حاضر مبانی نظری و پژوهشی و دستورالعمل کامل مقیاس عناصر صوری هنر درمانی یا FEATS را ارائه می‌کند. این مقیاس توسط دکتر لیندا گانت و همکارانش کارملو تبونی برای اولین بار به طور رسمی در سال ۱۹۸۰ ارائه و در سه دهه‌ی گذشته مورد استفاده و اصلاح قرار گرفته است.
نقطه متمایزکننده‌ی این مقیاس از سایر سنجش‌های مرتبط وضعیت روانی مراجعان بر مبنای هنر درمانی این است که تلاش می‌کند صرف نظر از محتوای کارهای هنری، اطلاعاتی در مورد وضعیت روانی مراجعان بر اساس شاخص‌های ترسیمی ارائه نماید.
به عبارت دیگر، برخلاف بسیاری از شیوه‌های رایج به جای تحلیل محتوای کارهای هنری تلاش شده است بر اساس مجموعه‌ای از معیارهای جهان‌شمول در ترسیم و بدون توجه به محتوا وضعیت روانی مراجع ارزیابی شود.
ارائه‌ی این مقیاس بر اساس پژوهش گانت در دوره‌ی دکتری‌اش در دانشگاه پیتسبورگ آغاز شد. او بعد از سه سال مطالعه و ارائه‌ی مقیاس، همبستگی آن را با سایر تشخیص‌های روان‌پزشکی نشان داد و نهایتاً دستورالعمل کامل این مقیاس را منتشر کرد.
کتاب هنردرمانی (مقیاس عناصر صوری) اولین بار برای انجام پژوهشی در سطح کارشناسی ارشد در گروه روانشناسی دانشگاه بیرجند از نویسنده‌ی کتاب دریافت شد و طی سال‌های گذشته در چندین پژوهش مورد استفاده قرار گرفته است.
در این فصل و قبل از ترجمه متن اصلی کتاب به منظور آشنایی بیشتر خوانندگان اطلاعاتی در زمینه‌ی هنر درمانی ارائه می‌شود. سپس پژوهش‌های انجام‌شده با استفاده از این مقیاس در ایران و سایر کشورها مرور خواهد شد و در پایان این فصل نکاتی به منظور استفاده‌ی بهتر خوانندگان از این کتاب عرضه می‌گردد.
انجمن هنر درمانگران بریتانیا هنر درمانی را به این شکل تعریف می‌کند:
هنردرمانی یکی از اشکال روان‌درمانی است که واسطه‌های هنری به عنوان اولین شکل ارتباط مورد استفاده قرار می‌گیرد.
مراجعانی که به هنر درمانگران ارجاع داده می‌شوند الزاماً نیازمند تجربیات یا مهارت‌های قبلی در زمینه‌ی هنر نیستند و دغدغه‌ی اولیه و اصلی هنر درمانگر ارزیابی تشخیصی یا زیباشناسی تصویر مراجع نیست بلکه هدف اصلی قادر ساختن مراجع برای تغییر و رشد در سطح فردی از طریق استفاده از مواد هنری در یک محیط ایمن و با استفاده از تسهیلگر است.
ارتباط بین درمانگر و مراجع از اهمیت محوری برخوردار است اما تفاوت ارتباط در هنر درمانی با دیگر اشکال درمان‌های روان‌شناختی بر این اساس است که فرایندی سه‌طرفه بین مراجع، درمانگر و کار هنری برقرار است.
لذا هنر درمانی فرصت بیان و ارتباط را فراهم می‌آورد و به ویژه می‌تواند برای افرادی که در زمینه‌ی اظهار تفکرات و احساساتشان به طور کلامی مشکل دارند، مفید باشد.
هنر درمانگران درک قابل توجهی از فرایندهای هنری دارند که با دانش قابل قبولی از فعالیت درمانی پشتیبانی شده است. آن‌ها هم به طور فردی و هم‌گروهی در موقعیت‌هایی همچون:
سلامت روان بزرگ‌سالان، اختلالات یادگیری، مراکز خانواده و کودک و زندان‌ها خدماتشان را عرضه می‌کنند.
پس هنردرمانی استفاده‌ی درمانی از اشکال گوناگون هنر در یک ارتباط حرفه‌ای با مراجعانی است که دچار بیماری، آسیب یا چالش در زندگی‌شان هستند و یا برای رشد شخصی‌شان تلاش می‌کنند.
با خلق کارهای هنری و تأثیر گذاشتن بر تولیدات و فرایندهای هنری، مراجعان می‌توانند آگاهی از خود و دیگران را افزایش دهند، بانشانگان مرضی، فشارهای روانی و تجربیات آسیب‌زا سازش یابند و توانایی‌های شناختی‌شان را بیشتر کنند.
مطالعه‌ی این کتاب را به شما پیشنهاد می‌کنیم.
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.