توضیحات
کتاب پیمانشکنی در زناشویی نوشته دکتر شهربانو قهاری می‌باشد که توسط انتشارات دانژه منتشر شده است.
کتاب پیمانشکنی در زناشویی اشاره به این موضوع دارد که پیمانشکنی به عنوان یک رویداد آسیب‌زا، قادر است زندگی زناشویی یک زوج را به مخاطره اندازد.
به بیان دیگر این رفتار یکی از دلایل اصلی جدایی در خانواده‌های ایرانی محسوب می‌شود علت‌های زیادی را برای پیمانشکنی یک زوج می‌توان برشمرد که مهم‌ترین آن‌ها به مشکلات شخصیتی، کمرنگ شدن آموزه‌های دینی، رشد اخلاقی ضعیف، عدم تعهد و نبود نگرش پایبندی به خانواده بازمی‌گردد.
با توجه به شیوع روزافزون این پدیده‌ی ناخوشایند در بین زوج‌های ایرانی به نظر می‌رسد هر روان‌شناس و یا مشاوری که نسبت به زوج‌درمانی اقدام می‌کند، لازم است آشنایی با اصول مداخله در مورد این دسته از درمان جریان داشته باشد.
در همین راستا کتاب پیمانشکنی در زناشویی که برگرفته از منابع علمی مختلف و نیز حاصل تجارب بالینی نویسنده با درمان جویان است، می‌تواند منبع خوبی برای درمانگران به شمار آید و امید است که مطالعه‌ی آن بتواند راهگشای همکاران باشد.
فصل اول کتاب پیمانشکنی در زناشویی:
پیمانشکنی
ازدواج، در حقیقت پیمان بستن زن و مرد جهت وفاداری نسبت به هم و انحصار رابطه عاشقانه و جنسی بین دو نفر می‌باشد، ازدواج شریک و همراه شدن در غم و شادی یکدیگر است پیمان زناشویی آشکار یا قانونی در زوج‌هایی دیده می‌شود که یا به صورت ثبت‌شده با هم ازدواج کرده‌اند و یا آنکه بدون ازدواج رسمی، با هم رابطه صمیمانه و پایداری برقرار نموده‌اند.
پیمانشکنی یا خیانت در روابط زناشویی یکی از دلایل بحران‌های زن و مرد و از جمله علل مهم جدایی است.
این رویداد احساس امنیت عاطفی و اعتماد زوج را تخریب می‌کند و قربانیان خیانت، هیجان‌های منفی شدیدی را در این راستا تجربه می‌کنند که شباهت زیادی با مرحله سوگ دارد.
تعریف پیمانشکنی
پیمانشکنی به معنای هرگونه رابطه عاطفی، جسمی، جنسی با فرد سوم است (منظور از فرد سوم کسی است که فرد متأهل با وی رابطه‌ی نامشروع برقرار می‌کند) رابطه‌ای که فرد سعی می‌کند آن را از همسرش پنهان کند.
زیرا آشکار شدن آن با احساس شرم و گناه همراه است و می‌تواند واکنش‌های اعتراض‌آمیز همسر را نیز در پی داشته باشد. (باکوم، اسنایدر و گوردون، ۲۰۰۹).
البته افرادی هم هستند که با هم ازدواج و با توافق طرفین، برای مدت‌های طولانی یا کوتاه، رابطه نزدیکی دارند. در چنین روابطی نیز اگر یکی از طرفین دور از چشم یارش با دیگری رابطه برقرار کند به معنای پیمانشکنی است.
پیمانشکنی تنها در رابطه جنسی نامشروع خلاصه نمی‌شود. خیال‌پردازی با فردی غیر از شریک جنسی، دیدن عکس و فیلم‌های مستهجن، رابطه تلفنی و اینترنتی عاشقانه پنهانی نیز بی‌وفایی تلقی می‌شود.
شیوع پیمانشکنی
پیمانشکنی یکی از مشکلات زوج‌هاست. این رویداد آسیب‌زا در کشورهای مختلف شیوع متفاوتی دارد. در برخی کشورها درصد آن بالا و در برخی دیگر پایین است.
شیوع بالای این مسئله در برخی کشورها می‌تواند به وجود فضای مناسب برای پژوهش در زمینه آن و تعیین دقیق میزان شیوع آماری آن مرتبط باشد زیرا در برخی جوامع به دلایلی این رویداد پنهان نگه داشته می‌شود و تلاش می‌شود آمار دقیقی در این رابطه منتشر نشود.
در مطالعه‌ای آمده است که خیانت و پیمانشکنی مهم‌ترین علت جدایی زوج‌ها در آمریکاست. (آماتو و راجرز، ۱۹۹۷) بر اساس مطالعه‌ای در این راستا تقریباً ۴۰ درصد افراد مطلقه حداقل یک‌بار در طول زندگی زناشویی به همسرشان خیانت کرده‌اند (جانوس و جانوس، ۱۹۹۳).
شواهد به دست آمده دیگری نشان می‌دهد که ۳۰ تا ۶۰ درصد مردان و ۲۰ تا ۵۰ درصد زنان در طول زندگی زناشویی مرتکب بی‌وفایی می‌شوند.
احتمال اینکه در یک خانواده یکی از زوجین در طول زندگی مشترک مرتکب بی‌وفایی شود، بین ۴۰ تا ۷۰ درصد است. بی‌وفایی در طی سال اول زندگی مشترک ۵ درصد است.
بر پایه آمار ارائه‌شده، مردان بیشتر از زنان مرتکب بی‌وفایی به همسر می‌شوند و شریک‌های عاطفی متعددی را نیز تجربه می‌کنند. (خدمتگزار، بوالهری و کرملو، ۱۳۸۷).
پیمانشکنی یکی از مهم‌ترین دلایل اقدام به رفتارهای پرخاشگرانه نسبت به همسر به شمار می‌رود (آماتو و پروایتی، ۲۰۰۳).
بسیاری از زوج‌هایی که با این تجربه تلخ روبه‌رو می‌شوند اغلب ترجیح می‌دهند از همسرشان جدا شوند (گلاس، ۲۰۰۳).
البته این موضوع با توجه به فرهنگ کشورهای مختلف فرق می‌کند. برای مثال در ایران اگر پیمانشکنی از سوی زن باشد، احتمال جدایی بیشتر است، در حالی که اگر مردان به این کار اقدام کنند، خانم‌های ایرانی اغلب ترجیح می‌دهند با همسر خود بمانند و برای جبران و تداوم زندگی مشترک به شوهرانشان فرصت بدهند، این رفتار در میان زوج‌هایی که دارای فرزند هستند، بیشتر دیده می‌شود.
چگونگی رابطه با فرد سوم در واکنش همسر مؤثر است. برای مثال در برخی کشورها برقراری رابطه تلفنی یا احساسی با فرد سوم قابل‌قبول‌تر از رابطه جنسی با فرد سوم است.
اما در برخی دیگر از کشورها وجود رابطه جنسی بدون درگیری عاطفی با فرد سوم آسان‌تر پذیرفته می‌شود، در حالی که آگاهی از وجود رابطه عاطفی و به دنبال آن برقراری رابطه‌ی جنسی، با احتمال کمتری بخشوده می‌شود.
مطالعه‌ی این کتاب را به شما پیشنهاد می‌کنیم.
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.