کتاب به راستی فروید چه گفت؟

توضیحات

کتاب به راستی فروید چه گفت؟ نوشته ی دیوید استافورد کلارک و ترجمه ی دکتر مهوش رضاقلی بیگی است. موضوع اصلی آن زیگموند فروید و روانکاوی است. این کتاب مروری است بر نظریه ها، آثار و نگرش فروید در طی سال ها مطالعه و دانش اندوزی وی. شما با مطالعه این کتاب به باریک اندیشی و ژرف نگری فروید پی خواهید برد و مسئله ی مهم دیگری که شما را جذب این کتاب میکند،

این است که فروید به نحوی با افکار و نظریاتش برخورد کرده که همواره یک نگرش آزمایش و خطا نسبت به نظریاتش داشته یعنی او به دنبال خلق یک نظریه به گونه ای انعطاف پذیری و برخورد نقادانه با آن داشته است که بتواند در تجربیات و امور بالینی خود آنرا بررسی و اصلاح نماید تا سبب رشد نظریاتش شود تعصب جایی در نگرش فروید نداشته است و این امر میتواند مهم ترین عامل موفقیت وی باشد.

در این کتاب نویسنده به طرز استادانه و ماهرانه ای مسیر رشد و تغییر فروید را بررسی نموده و با ژرف اندیشی نقاط الهام آن را مطرح نموده است.

مطالعه و درک عمیق این کتاب نه تنها دانش اصیلی راجب به یافته ها و اندوخته های فروید به خواننده می دهد بلکه ذکر مسیر رشدی ذهنیت فروید و نقد آن می تواند درس بزرگی برای شما باشد که چگونه همواره انعطاف پذیری و عدم جزم اندیشی باعث رشد و بالنگی و شکوفایی علم و دانش می گردد.

کتاب” به راستی فروید چه گفت؟” شامل سه بخش است که مبتنی بر گفته های نویسنده ای (مولف) است که با اعتراض و فریاد دردآلود کسانی روبرو شد که دلیلی برای احساس تهدید از این گفته ها داشتند.

این کتاب شامل فصل ها و بخش های متعددی است که هر بخش دارای موضوعی متفاوت و متناسب با محتوا می باشد و در هر بخش نویسنده به طور جداگانه به بررسی و تفکر عمیق در هر موضوع و علم پرداخته است. در بین این کتاب مولف با گذری کوتاه بر زندگی فروید و سیر مطالعاتی و تحقیقات وی به بررسی اصول مطالعاتی درباره ی هیستری و اولین پیامد های آن در نظریه فروید پرداخته.

در بخش تعبیر رویاهای هسته ی مرکزی دیدگاه ها و نگرش های فروید را در مورد شگردهای اجتناب ناپذیر روانکاوی و آموخته های آن بهتر تشریع می کند. در فصل آخر به تفصیل نظریه های فروید می پردازد شاید تفاوت مولف با دیگر نقادان عصر فروید در این بوده است که آنها بدون مطالعه ی آثار وی و تنها با شنیدن دهان به دهان نظریات آن هم به صورت تحریف شده به نقد آثار وی می پرداختند.

فروید در طول زندگی پیوسته تئوری هایش را بازبینی و تجدید نظر می کرد و برای هر موضوع جدیدی که ممکن بود ناگهانی پدید آید و قواعد قبلی او را نقض کند یا با آن مغایرت داشته باشد فضایی می ساخت همینطور تلاش نمود نظریه هایش را نه تنها مطابق با زمان، بلکه با توضیح علمی و منطقی و قابل عرضه به دنیا حفظ کند.