توضیحات
کتاب اصول مصاحبه بالینی بر اساس DSM-5 (جلد اول) (به انگلیسی: The clinical interview using DSM-5) نوشته اکهارد اوتمر و زیگلیند اوتمر می‌باشد که توسط دکتر مهدی نصراصفهانی به فارسی ترجمه و توسط انتشارات ارجمند منتشر شده است.
کتاب اصول مصاحبه بالینی بر اساس DSM-5 (جلد اول) که در دست دارید پیچیدگی فرایند مصاحبه را به‌طور کامل به دانشجویان نشان می‌دهد.
زمانی که خواننده به فصول انتهایی می‌رسد و جزئیات مصاحبه را با استفاده از فرایند تشخیصی تأیید و رد کردن می‌آموزد، ادراک جامعی نیز از چهار جزء مصاحبه که اوتمرها مطرح کرده‌اند به دست می‌آورد یعنی رابطه، تکنیک‌های جمع‌آوری، ارزیابی وضعیت روانی و تصمیم‌گیری تشخیصی.
انجمن روان‌پزشکی امریکا در سال ۲۰۱۳ پس از گذشت حدود ۲۰ سال کتاب راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM-5) را منتشر کرد.
در چاپ جدید تغییراتی در بعضی از عناوین سرگروه‌ها، زیرگروه‌ها و ملاک‌های تشخیص داده شده است. این تغییرات بر اساس نظر تدوین‌کنندگان DSM-5 علاوه بر اینکه ابهامات پیشین را برطرف نموده، فرایند تشخیص گذاری را معتبرتر کرده است.
ناگفته روشن است که با هر ویرایشی از DSM، طبقه‌بندی و ملاک‌های تشخیص اختلالات تغییر می‌کند اما اصول مصاحبه بالینی، همچنان معتبر خواهد ماند.
به عبارت دیگر تغییر DSM، مهارت‌های بالینی همچون برقراری رابطه، به‌کارگیری تکنیک، ارزیابی وضعیت روانی، تشخیص و تشخیص افتراقی را دگرگون نمی‌کند. با این وجود، خوانندگان ما تمایل دارند که محتوای مصاحبه بالینی بر اساس DSM-5 تنظیم گردد.
اینجانب طی تماس‌های مکرری که با نویسندگان کتاب اصول مصاحبه بالینی بر اساس DSM-5 (جلد اول) داشتم در مورد چاپ جدید کتاب مصاحبه بالینی پرس‌وجو کردم. آنان پاسخ دادند که فعلاً روزآمد کردن کتاب جدید را در دستور کار خود ندارند و درگیر پروژه دیگری هستند ولی این اجازه را به اینجانب دادند که با راهنمایی آنان کتاب را بر اساس کتاب اصول مصاحبه بالینی بر اساس DSM-5 (جلد اول) روزآمد کنم.
همچنین از اینجانب هم دعوت نمودند که در صورت تمایل نمونه‌هایی از مصاحبه خاص فرهنگی خودمان را نیز با نظارت آنان به آن اضافه کنم که البته این کار زمان‌بر بود و فعلاً انجام نشد.
ازآنجاکه مصاحبه بالینی عمدتاً تکیه‌بر آموزش مهارت‌های بالینی دارد، این کتاب نیز همچنان بر اهمیت تلاش برای شناخت واقعی بیماران تأکید ورزیده و فراگیران را برای رسیدن به تشخیصی صحیح یاری می‌رساند.
بااین‌حال در چاپ جدید برای روزآمد شدن کتاب، تغییرات عمده DSM-5 در کل کتاب اعمال شد. ولی در ساختار اصلی کتاب تغییر اساسی داده نشد.
کتاب به‌طور کامل ویرایش مجدد شد و در بعضی موارد از واژگان رایج و مناسب‌تر به‌جای واژه‌های قبلی استفاده شد. همچنین به‌جای ترجمه‌های صوری ضرب‌المثل‌های انگلیسی تا آنجا که ممکن بود از ضرب‌المثل‌های فارسی معادل استفاده شد تا متن برای خوانندگان فارسی‌زبان مأنوس‌تر باشد. امید است این تغییرات رضایت خاطر خوانندگان را فراهم آورد.
تغییر جهت در روش انجام مصاحبه
تغییر مدل اختلالات روانی از مدل روان پویایی به مدل پزشک، نویسندگان این دو جلد کتاب را ترغیب نمود تا سبکی از مصاحبه را شرح دهند که با چنین تغییری متناسب باشد. جلد اول و دوم کتاب اصول مصاحبه بالینی بر اساس DSM-5 (جلد اول) چگونگی به‌کارگیری ملاک‌های DSM را در مصاحبه با بیمار و فرآیند معاینه نشان می‌دهد.
همچون گذشته با هر ویرایشی از DSM، ملاک‌ها برای تعریفی پدیدارشناسانه از اختلالات روانی تغییر خواهد کرد، ولی درهرصورت، اصول انجام مصاحبه معتبر خواهد ماند.
کتاب‌های ما با تأکید بر رویکردی چهاروجهی، فرایند مصاحبه را آموزش می‌دهد. ما به‌طور موازی فرایند هر چهار بعد مصاحبه را آموزش می‌دهیم.
رابطه:
رابطه، آغاز درمان است. به‌عنوان مصاحبه‌گر دو خط‌مشی را دنبال کنید:
درصورتی‌که یک رابطه هیجانی مثبت با بیمار برقرار شد، اجازه دهید که مصاحبه پیش برود. اگر مقاومت و خصومت ظاهر شد، این مشکل را مورد ملاحظه قرار داده و آن را حل کنید.
مصاحبه را با این امید که رابطه در این ده خودبه‌خود بهبود خواهد یافت، ادامه ندهید. هدف، توسعه همکاری مشترکی است که در آن بیمار احساس راحتی کرده و اطلاعات صادقانه‌ای را آشکار سازد. رابطه را در سرتاسر مصاحبه کنترل و تنظیم کنید.
تکنیک:
دو اصل را به کار گیرید:
اصل روشن‌سازی: تکنیکی را پیدا کنید که اطلاعات بالینی مهم و قابل‌فهم را در اختیار شما قرار دهد.
اصل اقتصادی: بر اطلاعاتی متمرکز شوید که برای پایه‌ریزی تشخیصی و درمانی شما آگاهی‌های جدیدی را ارائه نماید. از گرفتن اطلاعات بیش‌ازحد نیاز و تکراری خودداری ورزید.
وضعیت روانی:
وضعیت روانی، عملکرد بیمار را در طی مصاحبه انعکاس می‌دهد. سه اصل را رعایت کنید:
اصل اعتبار: از طریق مشاهده، گفتگو، کاوش و آزمون: علائم و نشانه‌ها و رفتارهای سایکوپاتولوژی کنونی را شناسایی کنید.
اصل اختصاصی بودن: بر ویژگی‌های منحصربه‌فرد اظهارات بیمار خود تمرکز کنید.
اصل ربط: تاریخچه طولی از ناراحتی کنونی را از طریق تطبیق با اطلاعات مقطعی از وضعیت روانی بیمار معتبر سازید.
تشخیص و تشخیص افتراقی:
بعضی از اختلالات روانی بیشتر به سبکی از انجام مصاحبه برای اختلال خاص نیاز دارند. در این مورد از دو اصل پیروی کنید:
اصل جامعیت: اختلالاتی را در نظر بگیرید که ملاک‌های تشخیصی را تکمیل می‌کنند. اختلالاتی را رد کنید که ملاک‌های تشخیص را تکمیل نمی‌کنند. به اختلالاتی اشاره کنید که هنوز بررسی نشده‌اند.
اصل پیشروی: برای روشن‌سازی اطلاعات مبهم و شرم‌آور از رویکردی همدلانه، باز و بیمار محور به رویکردی متمرکز و بسته پیشروی کنید. اینکه مصاحبه خود را چگونه بیمار محور کنید به‌طور مشروح در جلد دوم کتاب اصول مصاحبه بالینی بر اساس DSM-5 مورد بحث قرار گرفته است.
مطالعه این کتاب را به شما پیشنهاد می‌کنیم.
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.