توضیحات
کتاب رفتار غیرکلامی در روابط میانفردی (به انگلیسی: Nonverbal behavior in interpersonal relations) نوشته ویرجینیا پی. ریچموند و جیمز سی. مک کروسکی و ترجمه فاطمه سادات موسوی و ژیلا عبدالله پور میباشد که توسط انتشارات دانژه به چاپ رسیده است.
کتاب رفتار غیرکلامی در روابط میانفردی یکی از رایجترین و معروفترین حوزههای علم ارتباطات یعنی ارتباطات غیرکلامی را معرفی، تشریح و تبیین میکند.
در دنیای شگفتانگیز و پر رمز و راز ارتباطات انسانی، هر فردی به عنوان عضوی از جامعه، مشحون کنشها و واکنشهای غیرکلامی فراوان است و اگر به دقت به آن بنگیریم متوجه اثرات بسیار پرقدرت نشانهها، علائم، حرکات و رفتارهای میان فردی میشویم که نه تنها جالب است بلکه ما را به گسترهی وسیعی از پیامهای خاموش و بیصدا میان انسانها رهنمون میسازد.
نویسندگان این درسنامهی تحلیلی که خود از استادان و متخصصان این حوزهی ارتباطی به شمار میروند ما را به سفری آموزشی در جهان رفتارهای غیرکلامی در روابط میانفردی دعوت میکنند و با ارائهی اسناد و پژوهشهای کمی و کیفی بر قوام و استحکام نظریه و تحقیق در این حوزه میافزایند.
مطالعهی کتاب رفتار غیرکلامی در روابط میانفردی و آموزش آن را به همگان به ویژه صاحبنظران، ارتباط پژوهان، اساتید و دانشجویان علوم ارتباطات اجتماعی پیشنهاد میکنیم.
ارتباطات غیرکلامی به اشارهها، حرکات اندام، وضع اندامی، حالتهای چهره، پوشش نمادین و به پدیدههای مشابه آن اشاره مینماید.
مطالعه و بررسی این حوزهی علمی، یکی از هیجانانگیزترین موضوعات دانشگاهی که در چند دههی گذشته مطرح شده و با پژوهشها و کاربردهای بسیار جدید، در حال انجام است.
این مقدمه، با هدف معرفی اجمالی این رشتهی علمی فراهم آمده و در آن زمینههای تاریخی، تعاریف، اصول، ویژگی، نظریه و کاربردها، نتایج و یافتهها مطمح نظر قرار میگیرند.
در پایان این نوشتار، سعی میشود تا چارچوب متن، محتوا و فصول کتاب برای خوانندگان فرزانه و علاقهمند تشریح و توصیف شوند.
در اینجا بخشی از تعاریف کتاب رفتار غیرکلامی در روابط میانفردی را به طور خلاصه شرح میدهیم:
از ارتباطات غیرکلامی تاکنون تعریفها و توصیفهای زیادی ارائه شده است؛ مثلاً علیاکبر فرهنگی در کتاب ارتباطات غیرکلامی هنر استفاده از حرکات و آواها این حوزهی علمی را چنین تعریف میکند:
ارتباطات غیرکلامی عبارت است از پیامهای آوایی و غیرآوایی که با وسایلی غیر از وسایل زبانی و زبانشناسی ارسال و تشریح شدهاند.
این تعریف نه تنها زبان اشارات و علامات را در برمیگیرد بلکه کلمات نوشتاری را نیز مورد توجه دارد و همواره به زمینههایی روی کرده که به وسیلهی آواها به دیگران منتقل میشود و در قلمرو زبان متعارف قرار نمیگیرند مانند:
خروش، خنده و دیگر آواهایی که از دهان انسان خارج میشوند.
لاری اِ. سماور، ریچارد ای. پورتر و لیزا اِ. استفانی در فصل ششم کتاب ارتباط بین فرهنگها به این تعریف میرسند:
ارتباطات غیرکلامی عبارت از تمامی محرکهای غیرکلامی در یک محیط ارتباطیست که هم به وسیلهی منبع (فرستنده) و هم استفادهی آن از محیط به وجود میآید و دارای ارزش پیامی بالقوه برای فرستنده و گیرنده میباشد.
طولانی بودن این تعریف از ارتباطات غیرکلامی نمیتواند تصادفی باشد، چون قصد کارآیی و عملکرد واقعی این حوزهی علمی را منعکس نماید.
این تعریف به ما امکان میدهد تا رفتارها، حرکات و نشانههای عمدی و غیرعمدی را در کل فراگرد ارتباطات انسانی با هم مدنظر قرار دهیم.
رُی ام. برکو،آندرو دی. وُلوین، دارلین آر؛ و لوین در کتاب مدیریت ارتباطات این تعریف را ارائه دادهاند:
ارتباطات غیرکلامی عبارت است از آن نوع ارتباطی که از طریق آن کلیهی محرکهای بیرونی غیر از کلمات نوشتاری و گفتاری از طرف فرد ارائه شود.
این تعریف شامل تمامی حرکات بدنی، مشخصههای ظاهری، خصوصیات صدا و نوع استفاده از فضا و فاصله میباشد. به باور این نویسندگان ارتباط غیرکلامی اثر یک پیام فردی را به سادگی منتقل میکند.
نشانههای غیرکلامی میتوانند به وسیلهی واکنشهای عصبی ذاتی یا رفتارهای اکتسابی در یک فرهنگ ایجاد شوند و از دیگر سو به شکل زبان بدن، اصوات آوایی، فضا و مجاورت، زمان، شامه، عطر و بو، محیط و زیباییشناسی، مصنوعات، حرکت و سبک ارتباطگر پدیدار گردند.
هیچ انسانی، بینیاز از برقراری ارتباط نیست یا به تعبیر گریگوری بیتسون انسانشناس و بنیانگذار مکتب پالو آلتو که به وضع و انتشار نظریهی ارتباطات تعاملی در میان اعضای خانواده و حتی افراد جامعه روی آورد:
کسی نمیتواند ارتباط برقرار نکند [این پیام بنیادی و شعار اساسی مکتب پالو آلتو بود] گرچه فرد به طور حتم میتواند از سخن گفتن خودداری کند لیک بروز رفتار از سوی وی اجتنابناپذیر است.
رفتار یک انسان، که دربرگیرندهی حالتهای ظاهری چهره و بدن، اشاره و حرکتهای گوناگون و حتی شیوههای جذابیت میباشند؛ یک جریان پیوسته از آگاهیها را که نشانهی نضج احساسها و هیجانهای اوست به منصهی ظهور میرساند. پ
بنابراین، اذعان داریم که ارتباط غیرکلامی در روابط میان فردی، تنها وسیلهی ارتباطی است که در سراسر تاریخ زندگی انسانها-حتی طبیعت و سایر موجودات عالم – به جد مورد استفاده قرار گرفته است.
در طول سدهها و قرنهای متمادی، بسیاری از جوامع از زبان کلامی – نوشتاری، بسیار کمتر از زبان غیرکلامی سود میجستند، چرا که عمدهی کنشها و اعمال انسانی زیر چتر ارتباط غیرکلامی معنا و مفهموم پیدا میکرد.
مطالعهی این کتاب را به شما پیشنهاد میکنیم.
هنوز بررسیای ثبت نشده است.