توضیحات
کتاب شرححال بیماران بر اساس DSM-5 (به انگلیسی: DSM-5 clinical cases) نوشته دکتر جان و. بارنهیل میباشد که توسط دکتر فرزین رضاعی، دکتر محمد منایی و دکتر فرهاد شاملو به فارسی ترجمه و توسط انتشارات ارجمند منتشر شده است.
هدف از نگارش کتاب شرححال بیماران بر اساس DSM-5TM، این است که در کنار ویرایش پنجم راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM-5) که توسط انجمن روانپزشکی آمریکا تهیه و منتشر شده است، قرار داشته باشد.
این دو کتاب در ساختار پایه (عناوین فصول ۱۹گانه تشخیصی این کتاب دقیقاً با عناوین ۱۹ فصل اول DSM-5 یکسان است) و هدف اولیه (ارتباط بالینی) مشترک هستند.
هر دو کتاب ملاکهای بسیاری از تشخیصهای روانپزشکی را توضیح میدهند. هر دو کتاب میتوانند توسط افرادی که خارج از زمینه کاری سلامت روان قرار دارند، مورد استفاده قرار گیرند، هرچند که هر دو کتاب تأکید دارند که برای تشخیص حالت طبیعی افراد از بیماری و رسیدن به یک تشخیص کلی و نیز ارزیابی ملاکهای تشخیصی اختصاصی و تشخیص هم ابتلاییهای مهم، باید از قضاوت بالینی یک فرد باتجربه بهره گرفت.
البته کتاب شرححال بیماران بر اساس DSM-5 در خصوص ارائه اطلاعات اساساً با DSM-5 متفاوت است. در هر یک از فصول ۱۹گانه این کتاب مواردی انتخاب شده و ارائه میشود که هرکدام یک یا چند تشخیص از DSM-5 را دارند و پس از شرح هر مورد در کل ۱۰۳ مورد بحث تشخیصی مختصری ارائه میشود.
دلیل انتخاب برخی از موارد، جلبتوجه خواننده به تشخیصهای شایع است در حالی که سایر موارد به منظور نشان دادن ابهامات و اختلافنظرهای تشخیصی که مباحث DSM-5 را مورد اعتراض حاد خود قرار داده است، انتخاب شدهاند.
در ارائه موارد ممکن است اطلاعات زیادی وجود داشته باشد و ممکن است شامل همه اطلاعات ضروری برای رسیدن به یک تشخیص نباشد.
برخی از بیماران صریح و صادق هستند و برخی اطلاعاتی دادهاند که غیرقابل اطمینان، ناقص، گمراهکننده یا غیرواقعی هستند. برخی از بیماران خودشان جهت ارزیابی سرپایی مراجعه کردهاند، در حالی که دیگران توسط همسر، دوستان یا پلیس آورده شدهاند.
در برخی موارد یک تشخیص مورد توافق دوجانبه به سرعت مشخص میشود، در حالی که در برخی دیگر قسمتهای کلیدی از اطلاعات ممکن است در انتهای شرح مورد مشخص شود.
حتی در برخی موارد ممکن است تشخیص تا زمانی که ارائهکننده بحث، اطلاعات خام و گاه متضاد را تجزیه و تحلیل نکرده است، آشکار نشود. به بیان دیگر موارد ارائه شده بازتابی از تجربیات بالینی شایع است.
از هر یک از ارائهدهندگان بحث درخواست شده است که به عنوان یک کارشناس مسئول، روی فرایند تفکری که منجر به درک تشخیص بیمار میشود، بحث کنند.
محدودیت ۱۰۰۰ کلمهای برای مجموع شرح مورد و بحث آن به این معناست که محتویات هیچیک از بخشها فراگیر و جامع نیست، اما این ایجاز در بیان، به کتاب شرححال بیماران بر اساس DSM-5 اجازه میدهد، روش تبدیل دادههای بالینی پیچیده به تشخیصهای افتراقی را توسط بالینگران باتجربه نشان دهد. همچنین به خواننده نیز این امکان را میدهد که یک تجربه آموزشی متمرکز را در یک جلسه به دست آورد.
از هر یک از ارائهدهندگان بحث درخواست شده است که تشخیصی بگذارند که مرتبط با مورد شرح دادهشده باشد. همانطور که در DSM-5 تصریح شده است، تشخیص اصلی بیمار تشخیصی است که دلیل اصلی دریافت خدمات روانپزشکی سرپایی با پذیرش بستری وی بوده است.
همچنین از بحثکنندگان خواسته شد تا تشخیصهایی را که احتمال دارد، هم ابتلا با تشخیص اصلی مطرح نمایند.
در هر یک از بحثهای مجزایی که برای یک مورد ارائه میشود و نیز در مقدمه هر فصل کتاب شرححال بیماران بر اساس DSM-5 تغییرانی که نسبت به DSM-IV ایجاد شده است، اشاره میشود.
DSM-5 علاوه بر تغییراتی که روی تشخیص هر فرد اثر میگذارد، تغییرات وسیعتری را نیز در طبقهبندی اختلالات ایجاد کردهای به طور مثال سیستم محوربندی تشخیصی کنار گذاشته شده است، هرچند که هر یک از اجزا همچنان در ارزیابی روانپزشکی مورد توجه قرار میگیرد.
در DSM-5 تمام تشخیصهای مرتبط روانپزشکی و طبی فرد در کنار یکدیگر فهرست میشوند و دیگر در محورهای جداگانه I,II و III بیان نمیشوند.
تمرکز بر مشکلات روانی اجتماعی و محیطی (محور IV در DSM-IV) همچنان یکی از بخشهای مهم ارزیابی روانپزشکی افراد است.
برای طبقهبندی بهتر عوامل استرسآور روانی اجتماعی مرتبط، DSM-5 از سیستمی استفاده میکند که توسط سازمان بهداشت جهانی (WHO) ارائه شده است و شامل فهرست کدهای V در ICD-9 و کدهای Z مورد بحث در نسخه منتشر نشده ICD-10 است.
محور V شامل ارزیابی کلی عملکرد (GAF) فرد بود، اما این ابزار شفاف نبود و مقیاسهای روانسنجی مبهمی داشت که باعث شد DSM-5 به جای آن پیشنهاد کند. از جدول ارزیابی ناتوانی WHODAS) WHO) که در بخش سوم DSM-5 درج شده است، استفاده شود.
در ادامه کتاب شرححال بیماران بر اساس DSM-5 آمده داست:
دومین تغییر گسترده در طبقهبندی این است که طبقههای تشخیصی گسترده را بر اساس ارتباط آنها با موضوعات تکاملی و طول زندگی انسان گروهبندی کردهاند.
به طور مثال DSM-5 با تشخیصهایی شروع میشود که بازتابی از فرایندهای تکاملی در ابتدای زندگی هستند (مثل اختلالات رشد عصبی) و سپس به سمت تشخیصهایی میرود که در مراحل بعدی ظاهر میشوند (مثل اختلالات طیف اسکیزوفرنی، دوقطبی، افسردگی و اضطراب) و به تشخیصهایی ختم میشود که بیشتر مربوط به بزرگسالی با مراحل بعدی زندگی هستند (مثل اختلال عصبشناختی).
تلاش شده است تا همین روند نیز در هر طبقه تشخیصی دنبال شود. به طور مثال فصل اختلالات خوردن با پیکا (هرزهخواری) شروع میشود و فصل اختلالات افسردگی نیز با بحثی در مورد اختلال کژ تنظیمی خلقی ایذایی آغاز میشود که یک تشخیص جدید در DSM-5 است.
در مقدمه هر فصل و در بحثهای ارائهشده برای هر مورد مجزا، در مورد تغییرات DSM-5 مطالب مفصلتری ارائه شده است.
ساختار کتاب شرححال بیماران بر اساس DSM-5 به گونهای است که به طور اختصاصی به تمام تشخیصهای ۱۹ فصل اول بخش دوم DSM-5 بپردازد (بخش اول DSM-5 فقط شامل مقدمه است).
موضوعاتی نیز از فصلهای پایانی بخش دوم (مربوط به فصلهای ۲۰ به بعد)، در بررسی هر یک از موارد این کتاب بیان شده است.
مطالعه این کتاب را به شما پیشنهاد میکنیم.
هنوز بررسیای ثبت نشده است.